De grote why

Heel lang tijdens mijn herstel heb ik overleefd op pure wilskracht en discipline, en vooral geleund op het feit dat het gewoon niet "kon". Het gokken. 

Het kon niet, want ik had geen "onzichtbaar" geld meer, alles gekend, bij verschillende personen. 
Dat is een hele sterke veiligheid. 

Maar op een dag, is het toch eens tijd om dieper te kijken. 
"Waarom? Waarom heeft het leven mij dit aangedaan?"

Dit is een vraag die ik me heel vaak heb gesteld. 
Maar ik heb gaandeweg geleerd, om mijn vraag anders te stellen. 

De vraag moet zijn: "Wat wil het leven, het universum of God, of hoe je het ook wilt noemen, mij hiermee tonen, leren? Wat zit hier achter? "

Meestal zit het probleem ook gewoon dieper, dan gewoon even verslaafd raken. 

Net voor de hel losbrak, heb ik heel wat problemen gehad. 
Postnatale tranen, gezondheid, maar vooral, een verloren liefde. 

Ik kon het niet verwerken, en ik zocht een vluchtroute... om de pijn niet meer te voelen, de teleurstelling, het verdriet, het gevoel dat ik iets tekort ben gedaan. Of misschien zelf niet goed genoeg was. 

Maar daar zie je al meteen het probleem. De negativiteit. De verkeerde mindset. 
Want alle verwachtingen die je hebt, allemaal, van de eerste tot de laatste, zorgen alleen maar voor teleurstelling. 
Verwachtingen van anderen, verwachtingen van jezelf. 

We moeten leren, verwachtingen los te laten. 
En dankbaarheid te zien. 
Geen enkel probleem is persoonlijk of permanent. 
We moeten leren, verdriet en boosheid, om te zetten naar dankbaarheid en volharding. 

Want het waren mijn verwachtingen, die torenhoog waren, die gezorgd hebben voor een diepe val. 

Dat heeft het leven mij getoond. 
En mocht dit allemaal niet zijn gebeurd, dan was ik vandaag niet deze persoon, die elke dag dankbaar is, die elke dag bewust en vanuit een intentie, het gevoel en de actie kies, die ik wil hebben. 

Als je blij bent, dankbaar, dan kan je geen frustratie of boosheid voelen. 
Daar ligt de key, en dan begint je leven te veranderen. 

Ik ben dankbaar, ondanks alles, voor wat het leven mij heeft getoond. 

"Be a blessing to others, and your life will be blessed"

Dat zal mijn volgende stap zijn.... wanneer ik sterk genoeg ben. 

Geven, tonen, leren, .... helpen, luisteren, handen vasthouden, tranen delen.... 

En daar... daar kan ik alleen maar blij om zijn, en het sterkt me, in mijn herstel, dat ik weet, dat het een doel heeft gehad. 

Liefs 

Jessie