Mensen
Familie, vrienden, alle mensen die het weten, hebben mij geholpen in mijn herstelverhaal, en doen dat ook nog steeds. De ene op een andere manier dan de andere. Enkele mensen houden mijn financiën in de gaten, anderen zijn er eerder mentaal en emotioneel. Ik ben super, super dankbaar voor alle mensen die er voor me geweest zijn, en nog steeds zijn. Maar soms.... komt er ook heel wat frustratie opborrelen bij mij. Mensen denken dat het alleen om geld gaat, maar eigenlijk is het belangrijkste van deze reis, een gezonde, sterke, emotionele en mentale wereld voor mij. Zo weinig mensen vragen hoe het gaat met mij? Hoe ik het stel, hoe ik er mee om ga, hoe het lukt of werkt, de zelfhulpgroep, .... Sommigen hebben het zelfs nog nooit gevraagd... Ik ervaar op vandaag soms zoveel frustatie in mijn relaties. Er zijn mensen, in mijn zeer nabije omgeving, die me zo klein en nietig kunnen laten voelen, me vernederen soms. Mensen die insinueren, all the time. Of het is toch het enige wat