Memoire 2 - Twinkel twinkel mooie kast

-

 Twinkel, twinkel mooie kast.. april 2021

Overmand door verdriet...
Voor de honderste keer, zoals elke dag, check ik overal, facebook, instagram, whatsapp, wanneer hij online is geweest. Wenste ik dat die stomme gsm zou rinkelen, of pingen! En stel ik me voor wat hij nu aan het doen is.

Ik rij een toertje met de auto voor ik mijn dochter ga oppikken. Altijd maar dat zelfde ommetje, 10 keer, 15 keer... Met mijn muziek loeihard. Altijd tranen.. 

Ik loop zo verloren.. 
Maar die avond zou mijn leven veranderen. Voorgoed. 

Grote pot met Euromillions! Woohoo, ik doe effe online een Quick pickje van 2,50 euro. Want het zijn toch altijd deze die winnen, niet? 
Terwijl ik bezig ben, zie ik dat je online ook kraslootjes kan kopen, en spelletjes kan spelen waarmee je geld kan winnen. Oké, waarom niet.. ? 

Honderd euro verder, denk ik, jezus, hier valt toch ook niets te rapen. En plots komt die gedachte in mijn hoofd. Een gedachte die ik nog nooit eerder had gehad. Waarom surf je eens niet naar een écht online casino? 
Circus.. het eerste casino. 
Goed, ik maak snel even een accountje aan, en ik stort 20 euro.
En ik speel. Wat mooi zeg!! Die geluiden, die mooie twinkelende beelden, al dat fruit die hier staat te dansen, en vooral, het rinkelen telkens als ik iets win!! 
Die avond, win ik een zeer mooi bedrag.  Ik kon het niet geloven! Zomaar. Ik had er zelfs een filmpje over gemaakt en doorgestuurd naar mijn zus. Het filmpje van de twinkelende kast die maar bleef rinkelen en zingen want ik had gewonnen! 
Mijn zus zei nog dat ik moest opletten, want dat dat zeer verslavend is en dat ze het eerst wel nog eens wilde zien dat ik dat geld echt kreeg op mijn rekening. 

Tssss... een half uur later was de winst al gereduceerd naar een minimum...  Maar ik was toch blij! Iets gewonnen toch? En een hele leuke avond gehad, zonder verdriet! 

Avondje erna... Hmmm, ik ga nog eens proberen, als het 1 keer lukt, moet het toch nog eens lukken. Beetje winnen, beetje verliezen, geen gepieker, geen verdriet, de twinkelende kast, mijn vriend! 

Meedogenloos slaat de verslaving toe, ongenadig in de verstrengeling van het casino. Snel, razendsnel, is het casino mijn tweede thuis, mijn beste vriend, mijn leven. Mijn redder, mijn rechterhand, mijn alles.
Maar wat ik nog niet weet... Mijn ondergang... 

Liefs

Jessie


Reacties

  1. Anoniem9 februari 2023 om 05:59

    Het is stil hier. Houd vol!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jessie Kerkhof10 februari 2023 om 04:29

    Hey! Uit alle macht volhouden! Ja, ik doe het, ik ben ondertussen bezig aan een nieuw stukje X

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem10 februari 2023 om 09:05

    Maar meisje toch, waar zaten je gedachten toch. Nu nog enkel denken, ik wil eruit en weer verder met het normale leven

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Mensen

-
 Familie, vrienden, alle mensen die het weten, hebben mij geholpen in mijn herstelverhaal, en doen dat ook nog steeds.  De ene op een andere manier dan de andere.  Enkele mensen houden mijn financiën in de gaten, anderen zijn er eerder mentaal en emotioneel.  Ik ben super, super dankbaar voor alle mensen die er voor me geweest zijn, en nog steeds zijn.  Maar soms.... komt er ook heel wat frustratie opborrelen bij mij.  Mensen denken dat het alleen om geld gaat, maar eigenlijk is het belangrijkste van deze reis, een gezonde, sterke,  emotionele en mentale wereld voor mij.  Zo weinig mensen vragen hoe het gaat met mij? Hoe ik het stel, hoe ik er mee om ga, hoe het lukt of werkt, de zelfhulpgroep, ....  Sommigen hebben het zelfs nog nooit gevraagd...  Ik ervaar op vandaag soms zoveel frustatie in mijn relaties.  Er zijn mensen, in mijn zeer nabije omgeving, die me zo klein en nietig kunnen laten voelen, me vernederen soms.  Mensen...
Read more »

Mijn zoete gewin

-
In een wereld, van kansen en spel Vond ik mezelf, in dat moment, wel. Gokken, een verleidelijke zucht Maar het bracht me dichter bij het licht, dat is mijn vrucht.  De rollende dobbelstenen en flitsende schijn, Leidden me, brachten me naar binnen, zo fijn.  Een eindeloze reis van vallen en opstaan,  Maar mijn herstelverhaal begon, ik liet het bestaan.  In die duisternis vond ik mijn kracht,  Met liefde en moed, elke dag is een pracht.  Vrienden, therapie en een helpende hand,  Samen vonden we de weg, naar het vasteland.  Nu sta ik sterk, met hoop in mijn hart Het zal me niet meer verscheuren, dat is mijn start.  Ik heb geleerd, ik ben gegroeid,  Mijn herstelverhaal, dat is waar ik in gloei.  Mijn leven is vernieuwd, mijn ziel is bevrijd,  Ik zal nooit meer toestaan dat gokken me leidt.  Met elke stap voorwaarts, elke dag een nieuw begin,  Omarm ik mijn herstel, mijn zoete gewin.  Love Jessie
Read more »

Afscheid

-
Een leuk deuntje swingt de radio uit...  Neemt me mee naar memory lane...  Naar toen ik 16 was.  Ik wil terug naar daar... maar dat leven heb ik gehad, en dat leven keert niet meer terug.  Wat dacht ik toen dat ik wereldwijs was :-) Werken op zaterdagavond in het restaurant waar ik geleerd heb wat vriendschap is, wat liefde is, wat "work hard play hard" is, en waar ik opgegroeid ben. Na de shift, dansend en swingend op de leuke ritmes van toen.  Gek, zonder zorgen, of ja, de zorgen van toen... Ben ik wel mooi genoeg in deze jurk?  En zit mijn haar toch zeker goed?  Wat een mooie jeugd, tienerjaren, heb ik gehad. Echt waar. Tien jaar later, 26, stevig in het leven, relatie, huis, (plus)kind, fancy job, alles lekker voor mekaar.  En nog steeds veel plezier naast het gewone dagelijkse leven.  Ik leefde mijn leven, vrij, zorgeloos, en vol waarden en normen, principes. En soms ook fel oordelend over anderen. Voluit en ongeremd met mijn ongezouten ...
Read more »